آشنایی با سازکمانچه

ساز سنتی کمانچه نوعی  ساز زهی آرشه ای مقیّد است که از  استخوان، پوست، چوب و فلز ساخته شده است.

طول ساز کمانچه از پایهٔ فلزی تا صُراحی (قسمت بالایی سرپنجه)حدود ۷۵ سانتی متر می باشد. کمانچه می بایست در حالت نشسته نواخته شود.

به این گونه که ساز به صورت عمودی در دست چپ نوازنده قرار می گیرد و انگشت های دست چپ در طول دسته حرکت می کنند و آرشه (کمانه) با دست راست به طور  افقی، در حرکات رفت و برگشت، بر سیم ها کشیده می شود.

پایه کمانچه به شکل میلهٔ فلزی می باشد که زائدهٔ پهن انتهای آن روی پا یا زمین قرار می گیرد. این ساز را اغلب از چوب کهنه و عمل آمدهٔ درختان افرا، توت و گردو می سازند.

ساز کمانچه از جمله سازهای ملی ایران است که به دلیل  ظرافت صدا ، همچنین وسعت صدای زیاد (بیش از چهار اکتاو)  در خاورمیانه و خاور دور بسیار معمول است و قدمت دارد. روح الله خالقی در کتاب سرگذشت موسیقی ایران، کمانچه را تکامل یافته ساز رباب می داند.

کمانچه از جمله  سازهای اصیل  موسیقی ایرانی است و شاید بتوان گفت پس از تار مهمترین ساز موسیقی سنتی ایرانی است.

کمانچه نه تنها در موسیقی مقامی بلکه در موسیقی دستگاهی  ایران نیز کاربرد فراوان دارد.

ساختار ساز کمانچه